நல்லோர்களின் துஆ

மரமே கதகதப்பாக மாறியது

عن أبي المثنى المليكي:أن سرية خرجتْ في سبيل الله عز وجل فأصابهم بَرْدٌ شديد كادوا أن يهلكوا فدعوا الله وإلى جانبهم شجرة عظيمة فإذا هي تلتهب فقاموا إليها فما زالوا عندها حتى جففوا ثيابهم ودفئوا10وطلعت عليهم الشمس ثم انصرفوا وردَّ الله عزوجل الشجرة على هيئتها

கண் பார்வை கிடைக்க வேண்டி அல்லாஹ்விடம் துஆ செய்ததால் இழந்த பார்வையை மீண்டும் அடைந்த பெண்

عن شعيث بن محرز قال :ذكر لي في زمان محمد بن سليمان بن علي بن عبد الله بن العباس أن امرأة كانت عمياء فصَحَّتْ عينها ليلة أربع وعشرين من شهر رمضان قال : فأتيتها عند دار موسى المحتسب بالبصرة فقالت : اِجْلِسْ حتى أخرُجَ إليك فخرجتُ فصفقتُ الباب على خدها وأخرجتْ إليَّ عينها كأنها عين غزال10 ليس بها شيء فقلت لها : يا أمة الله بأي شيء دعوتَ ربك ؟ قالت : صليتُ أول الليل في مسجد الحي حتى إذا كان في السَحَرِ قُمْتُ في مسجد بيتي فدعوت ربي فقلت :( يا كاشف ضر أيوب يا من رحم شيبة يعقوب يا من رد يوسف على يعقوب رُدَّ علي بصري ) قالت : ( فكأنما إنسان جرد عيني فأبصرت )

மழை வேண்டும் என அல்லாஹ்விடம் ஒருவர் துஆ செய்ய மற்றவர் ஆமீன் சொல்ல உடனே மழை பெய்தது

عن الأعمش قال جيئ بحبيب بن أبي ثابت و سعيد بن حبيب و طلق بن حبيب قال: فأصابهم عطش وخوف فقال سعيد لحبيب: ادعو الله فقال له حبيب:إني أراك أوجه مني قال: فدعا سعيد وأمَّنَ صاحبه فرفعت سحابة فمطروا فتشربوا وسقوا وإستسقوا (مجابو الدعوة لإبن أبي الدنيا

யஜீத் உடைய காலத்தில் வறட்சி ஏற்பட்ட போது மக்களின் சார்பில் அல்லாஹ்விடம் மழைக்காக துஆ செய்தவர்

عن أبي زرعة الشيباني قال : قُحِطَ المطر في زمن يزيد بن معاوية فخرجوا يستسقوا فلم يصيبهم سحاب ولا مطر فقال يزيد للضحاك بن الأسود : قُمْ فاستسقِ لنا فقام وكشف عن ذراعيه وألقى برأسه وقال : ( اللهم أن هؤلاء يستشفعون بي إليك فإسقهما ) فلم يَدْعُ إلا بها حتى أصابهم مطر كادوا أن يغرقوا منه ثم قال:( اللهم ان هذا سهد11 لي فأَرِحْني منه) فما لبث إلا جمعة حتى مات(مجابو الدعوة لإبن أبي الدنيا

மன்னர் வரும்போது ஒதுங்க முடியாத மூதாட்டியை காவலன் அடிக்க, யாஅல்லாஹ் அவன் கையை துண்டாக்கி விடு என துஆ செய்த இறை நேசர்

عن الحسن بن أبي جعفر قال:مرَّ الأمير يوما فصاحوا: "الطريق"ففرج الناس وبقيت عجوز كبيرة لا تقدر أن تمشي فجاء بعض الجلاوذة فضربها بسوط ضربة فقال حبيب أبو محمد ( اللهم اقطع يده ) فما لبث إلا ثلاثا حتى مرَّ بالرجل قد أُخذ في سرقة فقُطِعت يدُه(مجابو الدعوة....)

கடலில் பயணம் செய்தவர் கால் தவறி கடலில் விழுந்து, அலையில் சிக்கிய நிலையில் அல்லாஹ்விடம் துஆ செய்த போது..

عن الليث بن سعد:أن أخا له ركب البحر فقام في بعض الأيام ليتوضأ فزَلَّتْ رِجْلُه فوقع في البحر فجاءت موجة فغمرته حتى لم ير منه شيء ثم جاءت أخرى فرفعتْه فقال(يا حي لا إله إلا أنت)فاجيب(لبيك وسعديك ها أنا ذا قد جئتك)فإذا آت قد جاء فاحتمله حتى وضعه فيالمركب (مجابو الدعوة)

சஹாபாக்களை ஒருவன் திட்டிய போது யாஅல்லாஹ் இவன் முகத்தை கறுப்பாக்கி விடு என துஆ செய்த இறைநேசர்

عن علي بن زيد بن جدعان قال :كنت جالسا إلى سعيد بن المسيب فقال : يا أبا الحسن مُرْ قائدَك فيَذْهَبُ بك فينظر إلى وجه هذا الرجل وإلى جسده فانْطلقَ فإذا وجهه وجه زنجي وجسده أبيض فقال سعيد : إني أتيت على هذا وهو يسب طلحة و الزبير و عليا عليهم السلام فنهيته فأبى فقلتُ : إن كنت كاذبا فسود الله وجهك فخرجت من وجهه قُرحة12فاسود وجهه) (مجابو الدعوة من كتب إبن أبي الدنيا)

ஸயீத் இப்னு முஸய்யப் ரழி ஒருமுறை அபுல் ஹசன் என்பவரிடம் நீர் உம்முடைய நபரை அனுப்பி நான் சொல்லும் ஒரு மனிதனைப் போய் பார்க்கச் சொல்லுங்கள் என்றார். அவ்வாறே அவர் போய் பார்த்த போது அம்மனிதனின் உடல் முழுவதும் வெண்மையாகவும், முகம் மட்டும் மிகவும் கறுப்பாகவும் இருந்தது. அதிர்ச்சியுடன் அவர் திரும்பிய போது ஸயீத் ரழி கூறினார்கள். நான் ஒருமுறை இவனை சந்தித்த போது இவன் சஹாபாக்களை திட்டினான். நான் தடுத்தும் அவன் கேட்கவில்லை. அப்போது நான் யாஅல்லாஹ் இவன் பொய்யனாக இருந்தால் இவன் முகத்தை கறுப்பாக்கி விடு என்றேன். அவ்வாறே நடந்து விட்டது

عن عبد الواحد بن زياد قال : كنا عند مالك بن دينار ومعنا محمد بن واسع و حبيب أبو محمد فجاء رجل فكلم مالكا وأغلظ له في قسمة قسمها وقال : وضعتَها في غير حقها وتتبعتَ13 بها أهل مجلسك ومن يغشاك ليكثر غاشيك14 وتصرف إليك الوجوه قال : فبكى مالك وقال : والله ما أردت هذا قال : بلى والله لقد أردته فجعل مالك يبكي ثم قال : ( اللهم إن كان هذا قد شغلنا عن ذكرك فأرِحنا منه كيف شئتَ ) قال: فسقط والله الرجل على وجهه ميتا فحمل إلى أهله على سرير(مجابو الدعوة من كتب إبن أبي الدنيا)

முஹ்யித்தீன் அப்துல் காதிர் ஜீலானீ (ரஹ்)அவர்களின் துஆவால் அபுல் முழஃப்பர் என்பவரின் விதியை அல்லாஹ் மாற்றினான்

كان في بغداد رجل اسمه ابو المظفر وكان حماد رحمه الله شيخا اسن الرجال...سافر ابو المظفر الي الشام ببضاعة سبعمائة دينار فقال له حمادرحمه الله لاتُسافر لانك ان سافرتَ قُتِلْتَ واُخِدَ جميع مالك فخرج ابو المظفر منكسر الفؤاد17 فراي الشيخ عبد القادر جيلاني رحمه الله في الطريق فقال له ما قال حماد فقال سَافِرْ تَذْهَبْ سالما وترجع غانما ويكون ضمانُ نفسِك ومالِك عليَّ فسَافَرَ ابو المظفر وباع بضاعته بالف دينار ودخل يوما لقضاء الحاجة في سقاية ووضع المال علي رَفِّها18 فخرج ناسيا لماله ووصل الي منزل رحاله فغلب عليه النُّعاس19 فرأي كانه في قافلة خرج عليها اُناس فقتلوها وأخذوا اموالها واتاه واحد منهم فضربه بِحِرْبَة وقتله سريعا فاستيقظ و وجد في عنقه أثر الدم وأحسَّ من الضربة بشديد الألم – فتَذَكَّرَ مَالَه –فذهب الي ذلك المكان فوجده في مكانه ففرح فرحا عظيما ثم وصل لبغداد وقال في نفسه اِن بدأتُ باالشيخ حماد فهو أسنُّ الرجال و اِن بدأتُ باالشيخ عبد القادر جيلانيرحمه الله فهو الذي صدق منه القال –فلقيه حماد رحمه الله في أثناء الطريق فقال ياأبا المظفر اِبدأْ (أَخْبِرْ هذا الامر) باالشيخ عبد القادر رحمه الله فانه سأل اللهَ فيك سبع عشر مرة وتكرر منه الي تمام سبعين مرة –حتي تبدَّل ما قُدِّرَ عليك من القتل واخذِ المال في العيان بوقوعه في المنام وباالنسيان